Kapitulli i futbollit i jetës së saj tani ishte mbyllur; tani koha ka ardhur për heroina të reja, pioniere të reja, ikona të reja, e koha zor se do të mund të ishte më e duhur.

Alushi asnjëherë nuk e pati opsionin të luante për Kosovën; për këtë do të mund t’i ketë shkuar vetëm mendja në moshën 19-vjeçare kur e fitoi Kupën Botërore me Gjermaninë, duke luajtur rolin kryesor në finale dhe pas 79 paraqitjeve si dhe medaljeve të Kampnionatit Evropian më 2009-ën dhe 2013-ën.

Nuk ndjente keqardhje për përfaqësimin e vendit të saj të adoptuar për gati një dekadë, me gjithë të arriturat individuale dhe kolektive. Vendi i tretë të cilin e fitoi në çmimin e FIFA-së Ballon d’Or në vitin 2010 flet qartë për famën e saj, dhe vështirë se mund të thuhet diçka që ajo s’do të kishte arritur në vitet që vinin.

Një ditë pas tërheqjes së saj nga futbolli, u shkruajt një moment tjetër historie — një hap i freskët i cili u përfol për 12 muaj rresht — kur përfaqesuesja e Kosovës luajti ndeshjen e parë.

Polonia e fitoi ndeshjen, e cila u zhvillua si pjesë e një turneu në Alania të Turqisë, me rezultatin 5-0. Rezultati, megjithatë, nuk kishte fort rëndësi në këtë kontekst, dhe vështirë se mund të shpërfillej elementi i simbolizmit brenda asaj që ndodhi në atë 24-orësh. Një epokë kishte mbaruar; e një tjetër, plot mundësi të cilat kurrë më parë nuk ishin aq afër realitetit, kishte nisur për vazjat e Prishtinës, Prizrenit dhe të vendeve tjera anembanë Kosovës.

Qendresa Krasniqi e sjell përpara topin në ndeshjen e parë të Kosovës kundër Polonisë. Foto: Federata e Futbollit e Kosovës.

Më 6 prill, kosovaret do të ndeshen me Shqipërinë — u desh të ishte Shqipëria — në garat e para kualifikuese për Kampionatin Botëror për Gra që do të mbahet në vitin 2019. Pakkush pret suksese të llojit të Fatmires, së paku jo edhe për një kohë, dhe nuk duhet harruar që ekipi i parë i grave në Kosovë u formua në vitin 1985.

Ndërmjet viteve 1989 dhe 1999, derisa kolegët e tyre luanin në kushte të rrezikshme, shpesh fshehtas, nuk ka të dhëna për ndeshje të grave. Një ligë e strukturuar nuk kishte filluar para vitit 2011; nëse mund të themi se futbolli i meshkujve ndërmori një hap emocional në Turku në shtatorin që shkoi, në shumë aspekte hapat që i ndërmori gjinia e kundërt — relativë për disa prej kundërshtarëve të tyre — janë edhe më të mëdha.

Por, disa parime nuk ndryshojnë. Derisa lojtarët ambiciozë kosovarë i kanë pasur si modele bijtë të hujësuar si Xherdan Shaqiri, Granit Xhaka e Valon Behrami — e ardhmja e të cilëve ka ngjallur shumë diskutime por siç duket do të vazhdojnë t’i mbrojnë ngjyrat e Zvicrës — te gratë ekzistojnë ende modelet standarde për t’u ndjekur, megjithëse Alushi, një mesfushore aq e zonja, tani mund të shihet vetëm në repriza.

Njëra prej tyre tashmë gëzon profil ndërkombëtar. “Jam shumë krenare që po luaj për Suedinë dhe Kosovën gjithashtu e kam në zemër. Krejt familja ime është nga Kosova, dhe prandaj kjo medalje është edhe për Suedinë edhe për Kosovën. Të dyjat i kam në zemër”. Këto ishin fjalët e Kosovare Asllanit, lojtaren e përfaqësueses suedeze, pasi e siguroi medaljen e argjendtë në Lojërat Olimpike në Rio në vitin 2016.

Kosovare Asllani (në të djathtë) në gara për medaljen e artë në Lojërat Olimpike Rio 2016. Foto: imago/Xinhua.

Sikurse Shaqiri dhe të tjerët, Asllani është yll anglez; ajo iu bashkua ekipit Manchester City, kampionit aktual të Superligës së Grave në vitin 2016, pasi kaloi katër vjet në Paris Saint-Germain — derisa dy vitet e fundit i kaloi duke i shkuar pas hapave të të famshmes Fatmire Alushit. Muajt e parë në qytetin anglez i kaloi duke i ndihmuar ekipit ta fitonte ligën dhe kupën; ajo, sikurse Alushi, ka shpirt fitues dhe nuk kënaqet me vendin e dytë.

Për disa, ajo është ekuivalente e Zlatan Ibrahimovic-it dhe nuk është vështirë të kuptohet arsyeja për këtë: Tiparet prej zeshkaneje dhe trashëgimia ballkanike bashkë me aftësinë metronomike ta gjejë rrjetin, e bëjnë krahasimin të lehtë. Ashtu sikurse Ibrahimovic, ajo u lind në Suedi, me prindër emigrantë; si Ibrahimovic, 27-vjeçarja ka qenë hajmalia sulmuese e Suedisë për disa vjet me radhë; si Ibrahimovic, ajo shkëlqeu në Saint-Germain-in e Parisit para se të vazhdonte me sfida të reja në Manchester.

“Kam luftuar për të gjitha vajzat me origjinë të huaj në Suedi”, i kishte thënë portalit Fifa.com vitin e shkuar. “Ato e ndezin flakën në zemrën time kur paraqiten telashet. Ato më shtynë të bëjë shumë më shumë. Ato do të më bëjnë t’i arrij ëndrrat e mia një ditë, dhe shpresoj se do ta kuptojnë se edhe ato mund t’i arrijnë ëndrrat e tyre, nëse përpiqen”.

Këto janë fjalët të cilat e përmbledhin përpjekjen me të cilën mund të identifikohen shumë njerëz që janë larguar nga Kosova në kërkim të një jete jashtë vendlindjes. Personat si Asllani, e cila gjithashtu luajti në SHBA me ekipin Chicago Red Stars, dëshmojnë se çka mund të bëhet dhe me gjasë janë më të rëndësishëm se qifti i Shaqirit dhe i Xhakës: Ato përfaqësojnë betejën e një gjinie dhe betejën e një kombi.

Pas hapave të kampioneve

Derisa përfaqësuesja e futbollit të grave zhvillon ndeshjet e para të karakterit garues, ato mund të frymëzohen nga dy superyjet e lojërave evropiane.

Nick Ames